
Marleen Melens, dochter van keramist Theo Melens (bas-reliëf met de geschiedenis van Mortsel in de erehal van het stadhuis) woont en werkt al jaren in Frankrijk. In 2010 heeft ze dit werk gecreëerd en ze schreef er deze uitleg bij:
Het centrale gebouw is het vroegere Oud Gemeentehuis. Uit de vlammen en het puin haalt een moeder haar overleden kind. Het kind draagt een zomers kleedje, onschuldig, levenloos. De moeder stapt verloren uit het tafereel, van de wereld af. De zon is nu bloedrood: mensen zoeken op de achtergrond naar overlevenden.
Ik besliste dit monotype te maken naar aanleiding van de herinnering aan het bombardement van 5 april 1943 in Mortsel in 2010. Een bijzonder sterk en emotioneel herdenkingsmoment. Ik ben hier speciaal voor van Frankrijk gekomen. Ik heb zoveel moeten wenen en eens terug thuis bleef het maar terugkomen. Toen besliste ik hier iets mee te doen.
Verder ben ik als kind geboren vlak over het Gemeenteplein, met zicht op het toenmalig “Oud Gemeentehuis”. Gedurende 5 jaar was dit mijn uitzicht door het vensterraam. Wij woonden boven de toenmalige ” bakker Naert” (Huidige taverne “De Vlegel”).
Toen ik naar aanleiding van de herdenking in 2010 de foto’s van het vernietigde Oud Gemeentehuis zag, met het puin, de slachtoffers, de ramp, besefte ik pas dat bij mijn geboorte en kinderjaren op het Gemeenteplein, dit alles nog maar 15 jaar geleden was. Zo pril, zo jong, zoveel diepe wonden nog! Dit alles deed me beslissen om dit monotype de maken. Ik heb geprobeerd, weliswaar en God zij dank als “buitenstaander”, toch ergens een “essentie” te vatten.
De afbraak van dit gebouw later, niettegenstaande restauratie na de oorlog, blijft een schrijnend gat in het hart van Mortsel.
