Lieve Louis, ons ”Louke”,
Je bent het zoontje van René Van Stichel (1902) en Prudence Kindts (1901).
Je hebt 3 zussen (Maria “Mariette”, Suzanne “Emma”en Jeanne) en een broer (Jules). Jij bent de jongste uit een mooi gezin.
Christiane, de dochter van Jeanne, vertelde het volgende over jou:
“Ons mama (Jeanne) vlucht naar de kelder. Zij is 16 jaar en draagt jou op haar arm. Jij bent dan 5 jaar. Op de trap blijft ze staan in paniek. Haar vader roept haar naar beneden. De zoldering valt op jullie. Haar neus is gebroken en jij hebt een open schedelbreuk. Jouw papa verwijt haar jouw dood. Hierdoor draagt ze heel haar leven een enorm schuldgevoel en blijft ze angstig voor geluiden van vliegtuigen en ziekenwagens.”
Je bent op 7 april overleden in het Stuivenbergziekenhuis. We denken dat jouw papa je te voet naar daar heeft gebracht, ook al had hij zelf “schrapnellen” in zijn voet.
Zoals je wel vaker op deze site kan lezen werd er eigenlijk nooit over dit vreselijke drama in Mortsel gesproken. We zijn blij dat we hier nog een woordje tot jou kunnen richten opdat je NOOIT vergeten zou worden.
Dikke kus!
Heb bij mijn mama foto gevonden van Louis”louke”van stichel.
LikeLike
Afbeeldingen toegevoegd.
LikeLike
Herinneringsfoto toegevoegd
LikeLike
Lieve Louis, ons ”Louke”,
Je bent het zoontje van René Van Stichel (1902) en Prudence Kindts (1901).
Je hebt 3 zussen (Maria “Mariette”, Suzanne “Emma”en Jeanne) en een broer (Jules). Jij bent de jongste uit een mooi gezin.
Christiane, de dochter van Jeanne, vertelde het volgende over jou:
“Ons mama (Jeanne) vlucht naar de kelder. Zij is 16 jaar en draagt jou op haar arm. Jij bent dan 5 jaar. Op de trap blijft ze staan in paniek. Haar vader roept haar naar beneden. De zoldering valt op jullie. Haar neus is gebroken en jij hebt een open schedelbreuk. Jouw papa verwijt haar jouw dood. Hierdoor draagt ze heel haar leven een enorm schuldgevoel en blijft ze angstig voor geluiden van vliegtuigen en ziekenwagens.”
Je bent op 7 april overleden in het Stuivenbergziekenhuis. We denken dat jouw papa je te voet naar daar heeft gebracht, ook al had hij zelf “schrapnellen” in zijn voet.
Zoals je wel vaker op deze site kan lezen werd er eigenlijk nooit over dit vreselijke drama in Mortsel gesproken. We zijn blij dat we hier nog een woordje tot jou kunnen richten opdat je NOOIT vergeten zou worden.
Dikke kus!
LikeLike