Een gedachte over “Enny Breeus”

  1. “Ons Enny, het mooiste meisje van Boom”. Zo omschreef mijn grootmoeder haar. Mijn grootmoeder toen 16 jaar oud moest haar identificeren, enkel aan de oorbelletjes die ze droeg, gekregen van haar echtgenoot. Kort voor het bombardement trad Enny in het huwelijk en was mogelijk heel pril in verwachting. Haar overlijden heeft mijn grootmoeder getekend, het was haar lieveling en vertelde zo vaak over haar. Ik merk ook haar trekken als ik in de spiegel kijk. Mijn moeder kreeg haar voornaam als herinnering van het grote verlies die een enorme inpact had voor de vele families. Rust zacht.

    Like

    Beantwoorden

Geef een reactie op Verhavert Zita Reactie annuleren