Op de 81ste herdenking 6 april 2024 heb ik een gedicht voorgelezen dat Kris Jacobs, kunstenaar uit Mortsel, ons bezorgde. Het is door zijn vader Rik Jacobs geschreven naar aanleiding van het overlijden van Hilda Van den Veyver, een jonge vrouw van 27 die omgekomen is bij het bombardement. Een beloftevolle actrice die destijds speelde in het amateurgezelschap ”t Nieuw Getij’ van Rik Jacobs, dat na de oorlog uitgroeide tot het ‘Reizend Volkstheater’. Rik noemde haar ‘zijn zuster in de theaterkunst’.
Mijn zuster was vol jonge droomen –
Er stond een perzikboom te bloeien,
Dicht bij haar dood, in prillen tooi.
Er stond een zon over haar sterven,
Er hing een lach nog in de lucht,
Door ’t breken van de schoone scherven
Klonk nog haar argeloos geluk,
Riep nog haar zorgen om de dingen,
De menschen, die zij had bemind
Die zij met schoonheid wou omringen
En met de blijheid van het kind.
Mijn zuster hield van al het goede,
Haar hart was zuiverlijk van goud,
Zij hield van waarheid en van eenvoud,
Zij vond in niemand kwaad noch fout.
Zij zocht in alles schooner leven:
Haar spel was ernst, haar droom was daad,
Haar weelde was bestendig geven:
Zij was mijn goede kameraad!
Zij was mijn zuster in het schoone,
Zij ging zo plots in d ’eeuwigheid –
God riep haar en zij is getreden:
Mijn blijde zuster voor altijd!
Rik Jacobs


Wauw, wat een mooi en pakkend gedicht.
LikeLike
Dank voor de mooie ode aan Hilda van den Veyver, jonge zus van Bomma Margaretha van den Veyver. Margaretha huwde met Bompa Eduard Vloeberghen na de oorlog. Eduard had tijdens het bombardement
LikeLike